Προσδιορισμός υγρασίας στο μέλι

Μετά τους υδατάνθρακες, το νερό είναι το δεύτερο σε συγκέντρωση συστατικό του μελιού.

Οι σημαντικότερες παράμετροι που επηρεάζουν το ποσοστό της υγρασίας στο μέλι είναι:

• το κλίμα,
• τα είδη των μελισσών,
• η κατάσταση της αποικίας των μελισσών,
• η υγρασία και η θερμοκρασία του αέρα στην κυψέλη,
• τα είδη των φυτών από τα οποία συλλέγουν νέκταρ οι μέλισσες,
• οι συνθήκες επεξεργασίας και αποθήκευσης του μελιού.

Το μέλι στη φυσική του μορφή χαρακτηρίζεται από χαμηλή περιεκτικότητα σε υγρασία (μεταξύ 14 και 23 %). Ωστόσο, το μέλι είναι πολύ υγροσκοπικό και η περιεκτικότητά του σε υγρασία μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με την υγρασία του αέρα κατά την αποθήκευση.

Η μονάδα μέτρησης της υγρασίας στο μέλι ορίζεται ως % w/w.

Η αυξημένη υγρασία στο μέλι αποτελεί ένδειξη πιθανής έναρξης ζύμωσης και ανάπτυξης μικροοργανισμών, συνθήκες που επηρεάζουν τόσο τις θρεπτικές ιδιότητες όσο και τη διάρκεια ζωής του προϊόντος. Η περιεκτικότητα σε υγρασία επηρεάζει επιπλέον και ορισμένες φυσικοχημικές ιδιότητες του μελιού, όπως είναι η κρυστάλλωση, το ιξώδες και το ειδικό βάρος.

Για τους λόγους αυτούς, για την εμπορική διάθεση του μελιού απαιτείται ο έλεγχος της υγρασίας από τη νομοθεσία. To νομοθετικό όριο που έχει θεσπιστεί για την υγρασία μελιού είναι γενικά όχι περισσότερο από 20 %. Για το µέλι ερείκης (Calluna) και µέλι ζαχαροπλαστικής εν γένει όχι περισσότερο από 23 % , ενώ για το µέλι ζαχαροπλαστικής από ερείκη (Calluna) όχι περισσότερο από 25 %.

Ανακαλύψτε όλο το εύρος των προσφερόμενων αναλύσεων, όπως ο προσδιορισμός β-φρουκτοφουρανοσιδάσης ή ο έλεγχος της ιμβερτάσης στο μέλι σας.